ΤΙ ΕΙΠΑΝ ΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ ΣΤΗΝ 3η ΣΥΝΕΔΡΙΑΣΗ ΤΗΣ ΔΙΑΡΚΟΥΣ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΜΟΡΦΩΤΙΚΩΝ ΥΠΟΘΕΣΕΩΝ ΤΗΣ ΒΟΥΛΗΣ ΓΙΑ ΤΑ ΘΕΜΑΤΑ ΕΙΔΙΚΗΣ ΑΓΩΓΗΣ(ΑΡΘΡΟ 39-Σ.Δ.Ε.Υ, Ε.Δ.Ε.Α.Υ)

Δημοσιεύουμε τα πρακτικά της 3ης συνεδρίασης της Διαρκούς Επιτροπής Μορφωτικών Υποθέσεων επί του σ/ ν του Υπουργείου ΠΑΙ.Θ.Π.Α «Οργάνωση και Λειτουργία Ιδρύματος Νεολαίας και Δια Βίου Μάθησης και Εθνικού Οργανισμού Πιστοποίησης Προσόντων και Επαγγελματικού Προσανατολισμού και άλλες διατάξεις». Στην Επιτροπή παρέστησαν ο Υπουργός ΠΑΙ.Θ.Π.Α Κ. Αρβανιτόπουλος και οι Υφυπουργοί Θ. Παπαθεοδώρου και Ι. Ιωαννίδης. Η επόμενη συνεδρίαση θα πραγματοποιηθεί στις 8 Ιανουαρίου 2013 και ώρα 17.00΄ για τη β΄ ανάγνωση του νομοσχεδίου.

 Τα πρακτικά αφορούν στην παράγραφο 4, του άρθρου 39 (Θέματα Ειδικής Αγωγής)

 ΓΕΩΡΓΙΑ ΜΠΑΤΣΑΡΑ (Εισηγήτρια της Ν.Δ.):

Με το άρθρο 39, ρυθμίζονται θέματα που αφορούν στην πρωτοβάθμια και δευτεροβάθμια εκπαίδευση δημόσια και ιδιωτική. Σύμφωνα με το πρώτο εδάφιο της παρ. 1, παρέχεται η δυνατότητα και σε εκπαιδευτικούς της ιδιωτικής εκπαίδευσης να διεκδικούν τη θέση του σχολικού συμβούλου εφόσον πληρούν τις απαραίτητες προϋποθέσεις. Με τα εδάφια β΄ και γ΄ ρυθμίζονται θέματα που αφορούν εκπαιδευτικούς πληροφορικής της ιδιωτικής εκπαίδευσης, καθώς και εκπαιδευτικούς άλλων ειδικοτήτων που προσελήφθησαν ως δάσκαλοι, έχοντας τα απαιτούμενα προσόντα, προς κάλυψη έκτακτων εκπαιδευτικών αναγκών, ενώ με το εδάφιο δ΄ επιτρέπεται η επιλογή συνταξιούχων εκπαιδευτικών μόνο για την κάλυψη θέσεων διευθυντών ιδιωτικών σχολείων. Με την παρ. 2, ρυθμίζονται θέματα μετάθεσης των εκπαιδευτικών πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης. Συγκεκριμένα, ορίζεται ως προϋπόθεση για μετάθεση, η παραμονή των εκπαιδευτικών πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης σε σχολεία της περιοχής που διορίστηκαν για ένα έτος.
Με την παρ. 3, επιλύονται εκκρεμότητες που προέκυψαν από την κατάργηση των γραφείων πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης, ενώ με την παρ. 4, βελτιώνεται το θεσμικό πλαίσιο παροχής υπηρεσιών ειδικής αγωγής και εκπαίδευσης, χωρίς να καταργείται η Διεύθυνση Ειδικής Αγωγής και τα ΚΕΔΔΥ, ώστε αυτό, αφενός να ανταποκρίνεται στις σύγχρονες ευρωπαϊκές και εθνικές εξελίξεις στο χώρο της εκπαίδευσης, στην ανάγκη ενίσχυσης της εκπαιδευτικής ένταξης όλων των μαθητών στο κοινό εκπαιδευτικό σύστημα και αφετέρου, εναρμονίζεται με τις απαιτήσεις για σεβασμό των ανθρωπίνων δικαιωμάτων των ατόμων με αναπηρία.
Παράλληλα, οι προτεινόμενες ρυθμίσεις εναρμονίζονται πλήρως με το νομικό πλαίσιο που θέτει η διεθνής Σύμβαση για τα δικαιώματα των ατόμων με αναπηρία του ΟΗΕ, όπου η Ελλάδα πρόσφατα επικύρωσε και η Σύμβαση για τα δικαιώματα του παιδιού UNICEF 2009 που κατοχυρώνουν υπερνομοθετικά το δικαίωμα του κάθε παιδιού στην εκπαίδευση χωρίς διακρίσεις, με βάση χαρακτηριστικά, όπως η αναπηρία.
Τέλος, με την παρ. 5, ρυθμίζονται θέματα λειτουργίας των νηπιαγωγείων και των νηπιαγωγών και επιλύεται το χρόνιο πρόβλημα του ωραρίου των νηπιαγωγών εναρμονιζόμενο με αυτών των δασκάλων.

ΧΡΗΣΤΟΣ ΓΚΟΚΑΣ (Ειδικός Αγορητής του ΠΑ.ΣΟ.Κ.):

Για την ειδική αγωγή έχουν ειπωθεί πολλά. Υπάρχει μια χρηματοδότηση μέσα από το ΕΣΠΑ για να εκμεταλλευτούμε τη δυνατότητα αντιμετώπισης των προβλημάτων που αντιμετωπίζει αυτός ο τομές της εκπαίδευσης. Αλλά νομίζω ότι μακροπρόθεσμα πρέπει να μπούμε σε ένα πλαίσιο διαλόγου για μονιμότερη λύσεις και μόνο το πλαίσιο λειτουργίας της εκπαίδευσης για αυτά τα άτομα. Υπήρχαν πολλές και ενδιαφέρουσες απόψεις από τους εκπροσώπους των φορέων που πιστεύουμε ότι θα πρέπει να ληφθούν υπόψη. Και βέβαια ο κ. Υπουργός είπε ότι σύντομα θα αρχίσει αυτός ο διάλογος για να υπάρχει ολοκληρωμένη νομοθετική πρόταση μέσα στο επόμενο εξάμηνο.
Κύριε Υπουργέ, υπάρχει επίσης ένα θέμα σχετικά με την η πρόβλεψη της ειδικότητας του φυσιοθεραπευτή για τις Επιτροπές Διαγνωστικής Εκπαίδευσης Αξιολόγησης και Υποστήριξης. Και νομίζω ότι στα σημεία που αναφέρονται στη συμμετοχή του ειδικού εκπαιδευτικού προσωπικού θα μπορούσε να συμπεριλάβει και άλλες κατηγορίες, όπως του ψυχολόγου, του κοινωνικού λειτουργού, αλλά και αυτή του φυσιοθεραπευτή.

ΣΤΑΥΡΟΥΛΑ ΞΟΥΛΙΔΟΥ (Ειδική Αγορήτρια των Ανεξαρτήτων Ελλήνων):

Το πιο επίμαχο σημείο - κατά τη γνώμη μας - του άρθρου αυτού παραμένει η ειδική αγωγή. Η υποχρηματοδότηση που σκιάζει όλο το φάσμα της εκπαίδευσης, πληγώνει ευθέως και σε μεγαλύτερο βαθμό το συγκεκριμένο κομμάτι. Επιπλέον, τα ειδικά σχολεία έχουν σοβαρότατα προβλήματα με τις μεταφορές, ενώ ταυτόχρονα εκατοντάδες παιδιά που χρήζουν παράλληλης στήριξης, μένουν αβοήθητα. Το Υπουργείο Παιδείας να προχωρήσει άμεσα και μετά από διάλογο στις απαραίτητες διορθώσεις, γιατί αν ψηφιστούν οι ρυθμίσεις του άρθρου 39 ως έχουν, είναι βέβαιο ότι χιλιάδες μαθητές με αναπηρία ή με ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες οδηγούνται για άλλη μια φορά στο περιθώριο και απεμπολείται το δικαίωμά τους στην εκπαίδευση. Εν τέλει, η κατάθεση του άρθρου 39 στη Βουλή δίνει την χαριστική βολή και οδηγεί προς κατάρρευση το υποβαθμισμένο σύστημα εκπαίδευσης που παρέχεται σε αυτά τα παιδιά, στα άτομα με αναπηρία. Είναι ένα σύστημα που αδυνατεί να εντάξει στους κόλπους του τους μαθητές με αναπηρία και δη τους μαθητές με βαριά αναπηρία και προβλήματα αυτισμού, πράγμα που οδηγεί τα παιδιά αυτά και τις οικογένειές τους είτε στην ειδική εκπαίδευση, πράγμα αδύνατο για τις οικογένειες πλέον, βάσει των οικονομικών συνθηκών που επικρατούν, είτε στην απομόνωση και στον εγκλεισμό. Καταστρατηγείται, λοιπόν, κάθε παράμετρος του υπάρχοντος συστήματος, με απώτερο σκοπό την πλήρη αποδόμηση της ειδικής αγωγής. Θα ήθελα, πραγματικά, να «χρησιμοποιηθείτε», κ. Κλαδά, επί το βέλτιστο γι' αυτό το σκοπό, γιατί έχετε μια θητεία στην ειδική αγωγή και να καταθέσετε προτάσεις που, πραγματικά, θα βοηθήσουν αυτά τα παιδιά και τα σχολεία να λειτουργήσουν όσο το δυνατόν καλύτερα και μακρότερα και όχι να έχουν βραχυπρόθεσμο χρονικό περιθώριο.

ΜΑΡΙΑ ΡΕΠΟΥΣΗ (Ειδική Αγορήτρια της ΔΗΜ.ΑΡ.):

Περνάω στο άρθρο 39, εδώ σε ότι αφορά τα ζητήματα των παιδιών με αναπηρία θεωρούμε ότι η δέσμευση του Υπουργού Παιδείας για την αναβάθμιση της εκπαίδευση των παιδιών με αναπηρία, ισχύει. Χθες, είχαμε και μια συνεδρίαση της Ειδικής Επιτροπής με θέμα, με αντικείμενο την εκπαίδευση των παιδιών με αναπηρία. Και εκεί πραγματικά αν θέλετε να σας μεταφέρω την συλλογιστική, υπάρχουν θα λέγαμε δύο γραμμές, σε ότι αφορά το θέμα της εκπαίδευση των παιδιών με αναπηρία. Η μια γραμμή, η οποία υποστηρίζεται όλο και περισσότερο από τα κράτη του δυτικού κόσμου, και τα ευρωπαϊκά και τα υπόλοιπα, λέει ότι η πολιτεία θα πρέπει κατά το δυνατόν και όσο μπορεί να εντάσσει στις δομές της γενικής εκπαίδευσης, τα παιδιά με αναπηρία.
Αυτό είναι καλό και για τα παιδιά με αναπηρία και τις οικογένειες τους, αλλά είναι καλό και για τα υπόλοιπα παιδιά. Γιατί έτσι έρχονται σε επαφή με τα παιδιά με αναπηρία, ευαισθητοποιούνται στα ζητήματα αυτά, που δεν είναι μόνο στο σχολικό περιβάλλον. Τα άτομα με αναπηρία υπάρχουν στη ζωή των ανθρώπων και άρα, θα πρέπει να είναι ευαισθητοποιημένοι σε όλα αυτά τα ζητήματα που αφορούν τα άτομα με αναπηρία. Η άλλη γραμμή παλιότερη αν θέλετε, είχε να κάνει με την ενίσχυση των ειδικών δομών των ατόμων με αναπηρία. Έλεγε λοιπόν, έφτιαχνε δύο παράλληλες δομές το σύστημα της γενικής εκπαίδευσης και το σύστημα της ειδικής εκπαίδευσης, και αυτό είχε προβλήματα να μην αναφερθώ και φάω το χρόνο σας περισσότερο.
Τι πιστεύουμε σήμερα, πιστεύουμε ότι οι δύο δομές πρέπει να υπάρχουν για παράδειγμα, η ειδική εκπαίδευση κυρίως για τις περιπτώσεις των παιδιών με βαριές αναπηρίες. Θα διατηρήσουμε λοιπόν αυτές τις δομές. Ταυτόχρονα, όμως πρέπει να ενισχύσουμε την άλλη συλλογιστική και σε ότι αφορά τους πόρους του κράτους και σε ότι αφορά το προσωπικό του κράτους. Θεωρώ ότι οι αλλαγές αυτές, εάν καθησυχάσουν τα άτομα με αναπηρία, τις οικογένειες τους, ότι δεν πρόκειται για αποδυνάμωση της ειδικής αγωγής, αλλά μια κατεύθυνση ενίσχυση της γενικής αγωγής και της δυνατότητας ένταξης των παιδιών με αναπηρία. Ότι εκεί πραγματικά θα πιστή και αυτή η κοινωνική κατηγορία, ότι δεν πρόκειται να αποδυναμωθούν οι δομές εκπαίδευσης, αλλά να ενισχυθούν και να ενταχθούν στο γενικό εκπαιδευτικό σύστημα.

ΑΓΓΕΛΙΚΗ ΓΚΕΡΕΚΟΥ(Ανεξάρτητη):

Θέλω με τη σειρά μου να εκφράσω τη γνώμη μου για ένα θέμα, στο οποίο έχουν αναφερθεί και άλλοι συνάδελφοι, αλλά νομίζω ότι θέλουμε πάρα πολλή δουλειά για να το εξαντλήσουμε. Νομίζω ότι υποσχεθήκατε ότι μέχρι την άνοιξη θα φέρετε ένα ολοκληρωμένο σχέδιο. Θα μιλήσω για τον τρόπο αξιολόγησης, διάγνωσης και υποστήριξης των μαθητών που αντιμετωπίζουν μαθησιακές δυσκολίες. Έχουμε αναφερθεί, και δικαίως, στα παιδιά με βαριά αναπηρία και θα συμφωνήσω ότι χρειάζεται στήριξη και τους δύο τομείς, της γενικής και της ειδικής εκπαίδευσης, όσον αφορά τη βαριά αναπηρία. Όμως, δεν έχει αναφερθεί επαρκώς μια τεράστια γκάμα μαθησιακών δυσκολιών με πάρα πολλές «γκρίζες ζώνες», π.χ. δυσλεξίες, δυσορθογραφίες, διάσπαση προσοχής και ενδιαμέσως «γκρίζες ζώνες» που δεν προβλέπονται από κανένα νομοθετικό πλαίσιο για το πώς θα πρέπει να αντιμετωπιστούν. Η ειδική αγωγή, κατά τη γνώμη μας, αποτελεί επί χρόνια το αποπαίδι της δημόσιας εκπαίδευσης. Δεν κάναμε αρκετά, δεν έχουμε «αγγίξει» πραγματικά το κέντρο και τον πυρήνα του προβλήματος με ολοκληρωμένη διάθεση αντιμετώπισης. Είχαμε και προχθές την ευκαιρία να ακούσουμε τα χρόνια προβλήματα της ειδικής αγωγής, που δεν είναι τόσο η διάρθρωση των δομών. Είναι η εγκατάλειψη αυτών των δομών, η υποστελέχωσή τους και η στελέχωσή τους σε ένα ποσοστό από μη ειδικούς και κατάλληλους εκπαιδευτές για να αξιολογήσουν, να κρίνουν και να αντιμετωπίσουν τα προβλήματα. Όλοι μας έχουμε εμπειρίες από συγγενικό, φιλικό και ευρύτερο περιβάλλον και δυστυχώς, ο αριθμός των παιδιών που έχουν τέτοιου είδους προβλήματα αυξάνεται πάρα πολύ έντονα και ραγδαία. Πρέπει, λοιπόν, να γίνει, κατά τη γνώμη μας, και μια έρευνα για το πού βρισκόμαστε. Πόσα είναι αυτά τα παιδιά και σε ποιες ειδικότητες και κατηγορίες εντοπίζουμε αυτά τα μαθησιακά προβλήματα, από ό,τι πιο βαρύ και σύνθετο μέχρι το πιο απλό - που μπορεί να φαντάζει απλό αλλά δεν είναι, αν δεν αντιμετωπιστεί έγκαιρα και πρώιμα.
Άρα, λοιπόν, τι συζητάμε αυτή τη στιγμή για τα ΚΕΔΔΥ και τις σχολικές μονάδες ειδικής αγωγής και εκπαίδευσης, όταν στερούνται πραγματικά εξειδικευμένου εκπαιδευτικού και επιστημονικού προσωπικού; Αυτή τη στιγμή επιβαρύνουμε τους ελάχιστους, σε σχέση με τις ανάγκες και τη λειτουργία τους, λειτουργούς με νέα καθήκοντα και πρόσθετες αρμοδιότητες. Γι' αυτό, κατά τη γνώμη μου, πρέπει να συνεκτιμηθούν οι απόψεις των εκπροσώπων των εκπαιδευτικών και να υπάρξει ολοκληρωμένος σχεδιασμός των υπηρεσιών για τα άτομα με ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες, από τις βαριές αναπηρίες μέχρι τη μεγάλη γκάμα των μαθησιακών δυσκολιών. Πρέπει να γίνει, λοιπόν, ένας ανασχεδιασμός. Θα πρέπει να ξεκινήσει από μια συστηματική προσπάθεια συνολικής καταγραφής αυτών των παιδιών, ανά κατηγορία, σε όλη την Ελλάδα και ανά περιφέρεια.
Ξέρω, και όποιος έχει ασχοληθεί το γνωρίζει, ότι δε μπορεί να γίνει, τουλάχιστον για αρκετές περιπτώσεις, μια ακριβής διάγνωση στην προσχολική ηλικία. Όμως, επίσης γνωρίζουμε ότι υπάρχουν συγκεκριμένα κριτήρια, τα οποία αν τα θέσουμε με συγκεκριμένο τρόπο, μπορεί να γίνει μια πρώιμη διάγνωση με σοβαρές ενδείξεις από την προσχολική ηλικία. Να, λοιπόν, η ευκαιρία να δούμε ένα σύστημα, όπου και ο δάσκαλος και ο γονέας να ενημερώνονται και κατ' επέκταση το ίδιο το παιδί να έχει την κατάλληλη στήριξη από την προσχολική ηλικία, όπου διαφαίνονται ήδη πολύ σοβαρά θέματα για το πώς θα εξελιχθεί το παιδί στη μετέπειτα πορεία του.
Για να είμαστε ειλικρινείς, στην Ελλάδα δεν έχουμε ασχοληθεί πάρα πολύ με αυτό το θέμα. Υπάρχουν πάρα πολλές «γκρίζες ζώνες», όπως είπα προηγουμένως, και παιδιά χάνουν την παιδική και την εφηβική τους ηλικία, ακριβώς επειδή δε μπορούν να διαγνωστούν έγκαιρα οι μαθησιακές τους δυσκολίες. Προτείνω, λοιπόν, και στο Προεδρείο, κύριε Πρόεδρε, να υπάρξει μια συνεδρίαση με πρωτοβουλία της Επιτροπής σε συνεργασία με το Υπουργείο Παιδείας ειδικά γι' αυτό το θέμα, ειδικά γι' αυτή τη μεγάλη γκάμα, πριν προχωρήσετε και καταλήξετε σε κάποιο συγκεκριμένο σκεπτικό.
Θέλω να πω ότι πράγματι αφορούσε μια πολύ μεγάλη γκάμα με πάρα πολλές παραμέτρους. Τώρα, κύριε Υπουργέ, έχει αρχίσει και διαφαίνεται κάτι πάρα πολύ επικίνδυνο. Υπάρχει ένα είδος ειδικής παραπαιδείας, που ονοματίζονται εκπαιδευτικοί - μιλάω για το ιδιωτικό, εκείνη τη «μαύρη ζώνη» - και που οι γονείς δεν γνωρίζουν πολλά, δεν έχουν ενημερωθεί και δεν έχουν εκπαιδευτεί. Αρχίζει να λειτουργεί ένα σύστημα παραπαιδείας με τον τίτλο «ειδική εκπαίδευση μαθησιακών δυσκολιών» και αντιλαμβάνεστε πόσο επικίνδυνο είναι αυτό.
Επίσης, υπάρχουν ιδιωτικά κέντρα αξιολόγησης. Μερικά από αυτά είναι αξιόλογα και πιστοποιημένα, αλλά δεν είναι. Πρέπει να γίνει μια συστηματική αξιολόγηση και αν η αξιολόγηση αυτών των κέντρων, τα οποία είναι πιστοποιημένα και θεωρούνται αποδεκτά. Γιατί δεν λαμβάνεται καθόλου υπόψη στο ελλιπέστατο σύστημα που έχουμε, ώστε να συζητηθεί από το δημόσιο τομέα της επιτροπής αξιολόγησης;
Επιπρόσθετα, το όποιο ιδιωτικό σύστημα - με το οποίο διαφωνούμε, εμείς θέλουμε ένα δημόσιο τομέα που να αξιολογήσει και να στηρίξει τα παιδιά μας - έχει ειδικά τμήματα, μετά από τη διάγνωση, στήριξης και εκπαίδευσης γονέων και μαθητών με καλά αποτελέσματα σε κάποιες περιπτώσεις, αλλά με πάρα πολλά χρήματα από την πλευρά των γονέων. Στη δική μας πολιτεία δεν υπάρχει το μετά, ακόμη και με την όποια αντικειμενική ή δίκαιη αξιολόγηση - η οποία δεν είναι συχνή. Πώς θα στηρίξουμε, λοιπόν, αυτά τα παιδιά που αξιολογούμε ότι έχουν ανάγκη και προβλήματα; Δεν υπάρχει το μετά.
Θεωρώ, λοιπόν, ότι είναι ένα τεράστιο θέμα, το οποίο πρέπει επιτέλους να ανοίξετε. Ήδη, το θίξατε την προηγούμενη φορά. Θα είμαστε στη διάθεσή σας, για να το συζητήσουμε εκτενώς και να δώσουμε μια ολοκληρωμένη λύση.
Σας ευχαριστώ.

ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΠΑΝΤΖΑΣ(ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ):

 Στο άρθρο 24 της σύμβασης για τα δικαιώματα των αναπήρων, αναγνωρίζεται το δικαίωμα των μαθητών με αναπηρία να φοιτούν μαζί με τους συνομήλικούς τους χωρίς αναπηρία στο γενικό σχολείο και όχι σε ένα ξεχωριστό ειδικό σχολείο. Πρέπει να υπάρξει, επομένως, μια αλλαγή κατεύθυνσης στον τρόπο εκπαίδευσης των μαθητών με αναπηρία, στις δομές ειδικής αγωγής, όπως λειτουργούν μέχρι σήμερα. Για να επιτευχθεί ο στόχος της πλήρους ένταξης των μαθητών με αναπηρία μέσα στο γενικό σχολείο και να καταργηθεί η ιδρυτική απομόνωση του ξεχωριστού ειδικού σχολείου, απαιτείται στρατηγικός σχεδιασμός και πολιτική προτεραιότητα. Απαιτούνται κατάλληλες υποδομές και κτίρια, μόνιμοι και εξειδικευμένοι επιστήμονες, εκπαιδευτικοί και ειδικό εκπαιδευτικό προσωπικό, εκπαιδευτικό υλικό, εργαλεία και επιστημονική τεκμηρίωση. Απαιτείται οι διαγνωστικές επιτροπές να διέπονται από επιστημονικές αρχές και μια δεοντολογία που θα στηρίζεται στα ανθρώπινα δικαιώματα των μαθητών με αναπηρία. Κυρίως, όμως, απαιτείται χρηματοδότηση επαρκής και σε μόνιμη βάση από τον κρατικό προϋπολογισμό και όχι ευκαιριακά από το ΕΣΠΑ.
Εσείς κύριε Υπουργέ, μας είπατε και επαναλάβατε στην ακρόαση των φορέων, ότι ο μόνος σκοπός της διάταξης στο άρθρο 39, είναι να εξασφαλιστούν κάποιες πιστώσεις από το ΕΣΠΑ, νομίζω 700, για πρόσληψη αναπληρωτών ψυχολόγων και κοινωνικών λειτουργών. Το θέμα είναι τεχνικό και για να δικαιολογήσετε την καινοτόμα δράση που απαιτεί το ΕΣΠΑ, χρησιμοποιείτε ως πρόσχημα την εφαρμογή της σύμβασης.
Κλείνω λέγοντας για άλλη μια φορά, ότι αυτό το νομοσχέδιο, κύριε Υπουργέ, είναι σε λάθος κατεύθυνση και θα σας παρακαλέσω θερμά να το δείτε με μεγάλη προσοχή.

ΕΛΕΝΗ ΜΑΚΡΗ-ΘΕΟΔΩΡΟΥ(Ν.Δ):

Ευχαριστώ, κυρία Πρόεδρε. Θεωρώ πολύ σημαντικό το άρθρο, που αφορά την Ειδική Αγωγή, διότι ενισχύεται στις υπάρχουσες σχολικές μονάδες της Ειδικής Αγωγής και στα ΚΕΔΔΥ, που παραμένουν και δεν προκύπτει από πουθενά το αντίθετο, διότι καλύπτουν - όπως ήδη ειπώθηκε - τις πιο βαριές αναπηρίες, αλλά πρέπει να ενισχυθούν με προσωπικό, να το τονίσουμε αυτό κ. Υπουργέ. Για πρώτη φορά θα υπάρχει διαχείριση των δυσκολιών και ψυχολογική υποστήριξη εντός του σχολικού πλαισίου, δωρεάν από το κατάλληλο και εξειδικευμένο προσωπικό. Θα μπουν θεμέλιο για την ολιστική ψυχολογική και εκπαιδευτική η υποστήριξη όλων των μαθητών, εκπαιδευτικών και γονέων στο πλαίσιο της σχολικής καθημερινότητας, εναρμονισμένα με τις διεθνείς πρακτικές και θα προωθηθεί η προάσπιση του δημόσιου και δωρεάν χαρακτήρα της εκπαίδευσης για όλους.Η ίδρυση του σχολικού δικτύου εκπαίδευσης και υποστήριξης, όπως και των επιτροπών διαγνωστικής εκπαίδευσης, αξιολόγησης και υποστήριξης στις σχολικές μονάδες, αποτελεί θεσμικό βήμα για την ουσιαστική ένταξη των μαθητών με αναπηρίες και μαθησιακές δυσκολίες, ένα πολύ σημαντικό θέμα στη δημόσια εκπαίδευση. Καθημερινά πληθαίνουν οι μαθητές μας που έχουν προβλήματα και πρέπει να το δούμε, εναρμονίζοντας τη νομοθεσία της χώρας μας με τα σύγχρονα επιστημονικά δεδομένα.
Ο θεσμικός ρόλος του ψυχολόγου και του κοινωνικού λειτουργού στην γενική εκπαίδευση που δίνεται με τις διατάξεις του νομοσχεδίου και η προβλεπόμενη ενεργητική του εμπλοκή για θέματα αντιμετώπισης κρίσεων και προβλημάτων μαθητών, καθώς και για θέματα ανάπτυξης εξωσχολικών δραστηριοτήτων, ελεύθερου χρόνου στο περιβάλλον του σχολείου και κοινωνικής υποστήριξης των μαθητών και των οικογενειών τους, καθιστά τη χώρα μας αρκετά αργοπορημένα, σύμφωνα με τα διεθνή πρότυπα για την ψυχολογική υποστήριξη ολόκληρου του μαθητικό πληθυσμό στο εκπαιδευτικό πλαίσιο.

ΑΝΝΑ ΜΑΝΗ – ΠΑΠΑΔΗΜΗΤΡΙΟΥ(Ν.Δ):

Σχετικά με το άρθρο 39: Είναι ένα άρθρο, στο οποίο όλοι πρέπει να δείξουμε ιδιαίτερη ευαισθησία. Στην παράγραφο 5 γίνεται αναφορά για την ίδρυση της ΕΔΕΑΥ, δηλαδή, της Επιτροπής Διαγνωστικής Εκπαιδευτικής Αξιολόγησης και Υποστήριξης, στις σχολικές μονάδες και στη μετατροπή των Ειδικών Σχολείων σε Κέντρα Υποστήριξης Ειδικής Αγωγής και Εκπαίδευσης. Με την παρούσα ρύθμιση, τίθενται οι βάσεις για ανανέωση και αναβάθμιση του τρόπου εκπαίδευσης των μαθητών με αναπηρία. Συντελούνται πρωτοπόρες προσπάθειες εναρμόνισης με τα σύγχρονα επιστημονικά δεδομένα και τα διεθνή πρότυπα για την εκπαίδευση των μαθητών με ειδικές ανάγκες. Σήμερα, σε μια εποχή οικονομικής κρίσης, με πολλαπλές κοινωνικές παρενέργειες, είναι σημαντικό ότι, με το παρόν νομοσχέδιο, ενδυναμώνεται το ειδικό σχολείο, με κοινωνικούς λειτουργούς και άλλες συναφείς, όμως απαραίτητες ειδικότητες, οι οποίες θα συμβάλουν στην αντιμετώπιση των κοινωνικο-οικονομικών παραγόντων στο εξωσχολικό περιβάλλον.Δεν προκύπτει, λοιπόν, από πουθενά από τη διάταξη η κατάργηση των σχολείων Ειδικής Αγωγής, αντίθετα μάλιστα, ενισχύονται από ειδικό επιστημονικό προσωπικό, αφού ρητά και κατηγορηματικά, στην παρ. 4 του άρθρου 39, προβλέπεται η στελέχωσή τους – των ΕΔΕΑΥ – με νηπιαγωγό, δάσκαλο, καθηγητή, κοινωνικό λειτουργό και ψυχολόγο. Έτσι, λοιπόν, επειδή πέρα από τα εμφανή προβλήματα των παιδιών με αναπηρία, υπάρχουν και άλλα παιδιά, που έχουν άλλα προβλήματα, τα οποία δεν είναι ορατά, η προαναφερόμενη στελέχωση των σχολείων με ειδικό επιστημονικό προσωπικό, κυρίως ψυχολόγων, θα υποστηρίξει σημαντικά τη διάγνωσή τους, σε πρώιμο στάδιο, πριν ακόμη εκδηλωθούν.
Καταλήγοντας, θα συμφωνήσω με την κυρία Ρεπούση, σε αυτό το θέμα, ότι είναι επιβεβλημένη η συνύπαρξη των παιδιών με αναπηρία με τα παιδιά χωρίς αναπηρία, για τον εξής λόγο: Διότι, κατ΄ αυτόν τον τρόπο, διδάσκονται και εκπαιδεύονται, κυρίως τα παιδιά χωρίς αναπηρία, ούτως ώστε, όταν γίνουν ενήλικες, να μη θέτουν στο περιθώριο τους συνανθρώπους τους με αναπηρία, αλλά αντίθετα να έχουν μάθει να συνυπάρχουν πλάι – πλάι, να τους σέβονται και να τους φροντίζουν, αναλόγως.

ΧΡΗΣΤΟΣ ΜΑΝΤΑΣ(ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ):

Όσο αφορά το άρθρο 39, ειπώθηκαν πάρα πολλά και επιτρέψτε μου να πω ότι εδώ υπάρχει μια βιασύνη της Κυβέρνησης να περάσει κάποιες διατάξεις με αφορμή και αιτιολογία την απορρόφηση κάποιων συγκεκριμένων κονδυλίων. Εγώ θα έλεγα ότι δεν είναι καθόλου «τρελοί» όλοι οι φορείς της ειδικής αγωγής που ανησυχούν, που φωνάζουν και, τελικά, ζητούν, όπως ακούσαμε, την απόσυρση αυτού του συγκεκριμένου άρθρου και της συγκεκριμένης παραγράφου. Προτείνω, λοιπόν, να βρείτε άλλο τρόπο - υπάρχουν τρόποι - να απορροφήσετε αυτά τα κονδύλια. Εφόσον λέτε και δεσμεύεστε ότι θα συζητήσουμε αυτό το θέμα με ένα συνολικό τρόπο, δεν μπορεί να πάμε έτσι βιαστικά. Εκεί, πραγματικά, έχουμε πολλά να πούμε και για τις γκρίζες ζώνες και το πώς γίνεται η διάγνωση και η αξιολόγηση. Γνωρίζω και ζω αυτήν τη δραματική κατάσταση για χιλιάδες οικογένειες, σαν ειδικός σε αυτόν τον χώρο.
Υπάρχει σοβαρός κίνδυνος και πρέπει να το ακούσετε αυτό. Οι δομές οι οποίες υπάρχουν δεν είναι και στην καλύτερη κατάσταση. Είναι υποστελεχωμένες και έχουν προβλήματα, όπως γνωρίζουμε όλοι, αλλά φοβόμαστε πολύ και ανησυχούμε ότι, με αυτόν τον τρόπο, αντί να ενισχυθεί αυτό και να δούμε μια πιο συνολική στρατηγική, θα πάμε να «μπαλώσουμε» πιθανά μια κατάσταση και να τη διαλύσουμε. Συνεπώς, βρείτε άλλον τρόπο - και ξαναλέω ότι υπάρχουν τρόποι - να απορροφήσετε αυτά τα κονδύλια στην παράλληλη στήριξη ίσως και να κάτσουμε να συζητήσουμε, πραγματικά, επί της ουσίας για το θέμα της ειδικής αγωγής στην κατεύθυνση της ένταξης στο συνολικό πλαίσιο, με έναν τρόπο πολύ συγκροτημένο, με ειδικούς επιστήμονες και ανθρώπους που έχουν γνώσεις σε αυτά, για να μπορέσουμε να καταλήξουμε κάπου.

ΓΡΗΓΟΡΙΟΣ ΨΑΡΙΑΝΟΣ(ΔΗΜ.ΑΡ):

Επίσης, όσο αφορά τη συνδιδασκαλία για άτομα με ειδικές ανάγκες σε κανονικές τάξεις, τμήματα και σχολεία, αυτό είναι ένα θέμα το οποίο πρέπει να το βλέπουμε πλέον από εδώ και πέρα σταθερά.